کد مطلب:313407 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:184
عباس به چه معناست؟
چنان كه دیدیم نام نامی آن جناب را، حضرت ولی الله امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیهم السلام عباس گذارد. عباس علیه السلام، صیغه ی مبالغه از ماده ی عبس است كه به معنی درهم شدن بشره و قبض و گرفتگی صورت می باشد. به مضمون «الأسماء تنزل من السماء» (اسامی، از آسمان نازل می شود) خداوند در اسم گذاری فرزند الهام می فرماید و اسامی اشخاص غالبا منطبق بااحوال و اوصاف مسما می باشد. آن جانب نیز چون به مفاد (أشداء علی الكفار) [1] بر دشمنان حق عبوس و در جنگ غیور و مهیب بوده، یا آنكه بر اثر صولت و شجاعت و غیرتی كه آن حضرت در قبال دشمن و به هنگام قتال با قوم داشت، از خوف و بیم وی در وجود كریهه و خبیه ی آن قوم كافر لئیم كراهت و عبوست ظاهر می شده است، لذا مسما به اسم عباس شده است [2] .
منتخب طریحی و دیگر كتب، در وصف آن حضرت آورده اند كه: «كالجبل العظیم و قلبه كالطود الجسیم لأنه كان فارسا هماما و بطلا ضرغاما و كان جسورا علی الطعین و الضرب فی میدان الكافر و الحروب» [3] .
فرزند رشید امیرالمؤمنین علیه السلام، در جنگها و غزوات با شجاعان عرب پنجه درافكنده داد مردانگی می داد و جرأت و قوت را از حیدر كرار میراث داشت.
منتخب طریحی و دیگر كتب، در وصف آن حضرت آورده اند كه: «كالجبل العظیم و قلبه كالطود الجسیم لأنه كان فارسا هماما و بطلا ضرغاما و كان جسورا علی الطعین و الضرب فی میدان الكافر و الحروب» [3] .
فرزند رشید امیرالمؤمنین علیه السلام، در جنگها و غزوات با شجاعان عرب پنجه درافكنده داد مردانگی می داد و جرأت و قوت را از حیدر كرار میراث داشت.
[1] سوره ي الفتح: آيه ي 29.
[2] خصائص العباسية: صفحه ي 118.
[3] منتخب طريحي: شيخ فخرالدين الطريحي (متوفي 1085) صفحه ي 312.